in

Προβολές ταινιών από την Κινηματογραφική Λέσχη Solaris

Προβολές ταινιών από την Κινηματογραφική Λέσχη Solaris

Η Κινηματογραφική Λέσχη Solaris έχει ξεκινήσει τις προβολές της με το αφιέρωμα στον Κριστόφ Κισλόφσκι.

Μετά την επιτυχία της πρώτης μέρας προβολών με την ταινία «Η διπλή ζωή της Βερόνικα», η Κινηματογραφική Λέσχη Solaris συνεχίζει την Τρίτη 26/11/2013, με τις ταινίες του που φτιάχνουν το δικό του δεκάλογο που, κατά κάποιο τρόπο, άφησε σαν παρακαταθήκη στο παγκόσμιο κοινό, σαν ένα ηθικό σχολιασμό. Ταινίες που έχουν γυριστεί για την τηλεόραση, με απόλυτα κινηματογραφικό τρόπο, με την αφηγηματική ομορφιά που χαρακτηρίζει όλες τις υπόλοιπες ταινίες του.

Η πρώτη ταινία που θα προβληθεί είναι «Δεκάλογος 1: αγάπα τον ένα και μοναδικό Θεό» (1989-1990). Εδώ έχουμε ένα νεαρό καθηγητή Πανεπιστημίου που ζει μόνος του με τον ενδεκάχρονο γιο του, τον Παβέλ. Η μητέρα του Παβέλ ζει κάπου αλλού και είναι παρούσα στο γιο της μόνο εξ αποστάσεως. Η θεία του Ιρένα, είναι αυτή που βρίσκεται κοντά του, ο άντρας της δουλεύει και αυτός στο Πανεπιστήμιο. Από πολύ νωρίς γίνεται κατανοητό ότι ο Παβέλ είναι ένα παιδί προικισμένο με ανεπτυγμένο πνεύμα. Η απουσία της μητέρας του αναμφίβολα το σημαδεύει και το παιδί βρίσκει παρηγοριά στην αγκαλιά του πατέρα και της θείας του. Μπορεί κανείς να πει ότι είναι το τέλειο παιδί. Ο πατέρας του συμπεριφέρεται σε αυτόν σα να είναι ενήλικας, παίζει πνευματικά παιχνίδια, στο κομπιούτερ μαζί του και με ειλικρίνεια μοιράζεται τις σκέψεις του με το γιο του. Αλλά εδώ υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στους δύο ενήλικες που τον επιβλέπουν. Από τη μία έχουμε έναν διανοούμενο εκσυγχρονιστή και σκεπτικιστή, όσον αφορά στην πραγματικότητα, και από την άλλη μια παραδοσιακή γυναίκα που πιστεύει ότι υπάρχουν όρια σε αυτά που η επιστήμη μπορεί να εξηγήσει.

Στο «Δεκάλογος 3: να σέβεσαι την ημέρα του Κυρίου» (1989-1990), έχουμε ακόμα ένα θέμα που βασίζεται σε θρησκευτικό τυπολογικό. Εδώ υπάρχει μια συμβίωση ενός άντρα με την πρώην ερωμένη του, την παραμονή των Χριστουγέννων. Δεν έχουμε να κάνουμε τόσο με το σεβασμό στην ημέρα του Σαββάτου, αλλά με την αμφιβολία, τη μοναξιά και, μέσω της προσωπικής εμπλοκής, την ταυτότητα του ανθρώπου. Αυτή την παραμονή ο Γιανούζ επιστρέφει στο σπίτι του, μετά από τη δουλειά του, ως οδηγός ταξί, αλλά τώρα είναι ντυμένος σαν Άγιος Βασίλης, για να ευχαριστήσει το μικρό γιο του. Στο δρόμο προς το σπίτι του θα συναντήσει τον καθηγητή, αυτή είναι η σύνδεση με την προηγούμενη ταινία, ο οποίος θα του μιλήσει για το πόσο σημαντική είναι η ψυχολογική υγεία στην οικογένεια. Παράλληλα, η Εύα πάει να επισκεφτεί τη θεία της, ίσως το μόνο μέλος της οικογένειάς της που είναι ζωντανό, που δεν μπορεί να μετακινηθεί και να γιορτάσει αυτή τη μέρα. Η Εύα είναι η πρώην ερωμένη του Γιανούζ, θα περάσουν μαζί αυτή τη μέρα, ζώντας ξανά και πρόσκαιρα την ένωση της οικογένειας.

Έχουμε και στις δύο ταινίες το δεσμό της οικογένειας που κινδυνεύει, στο δυτικό αστικό περιβάλλον. Από την άλλη μεριά έχουμε τη διαμάχη επιστήμης και θρησκείας, δηλαδή της αναζήτησης του ρεαλιστικού με το μυστικιστικό. Μπορούν αυτά να ενωθούν και ο άνθρωπος απλά να βιώσει τη ζωή του, με έναν τρόπο καθαρά ανατολίτικο, βιωματικό; Αυτό είναι το θέμα που βάζει ο Κισλόφσκι και το θέτει σαν προβληματισμό και ζητούμενο για το δυτικό άνθρωπο. Εκεί θα μπουν και τα προβλήματα για συζήτηση που έχουν να κάνουν με τον ψυχικό κόσμο του ανθρώπου, την εσωτερική του διαμάχη.

Η προβολή της ταινίας θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013, στις 8.00 μμ, στο Café Bazaar, Παπαμάρκου 34, πίσω από την πλατεία Άθωνος, κοντά στην πλατεία Αριστοτέλους, ενώ θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό. Την κουβέντα συντονίζει ο Γιάννης Φραγκούλης, θεωρητικός του κινηματογράφου, και η Αναστασία Χριστοφορίδου, σκηνοθέτης και μοντέρ, θα κάνει παρεμβάσεις που αφορούν στη σκηνοθεσία και στο μοντάζ.

Για περισσότερες πληροφορίες στα τηλέφωνα: 2310274567, 6974123481, email: [email protected], url: www.filmandtheater.gr.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Γιατροσόφια για τον πονόλαιμο

Προβολή και συζήτηση: “RUINS – Οροθετικές γυναίκες. Το χρονικό μιας διαπόμπευσης”