Οι υψηλές τιμές των εισιτηρίων στα γήπεδα της πρώτης κατηγορίας του αγγλικού πρωταθλήματος έχουν επικριθεί πολλάκις και συνεχίζουν να επικρίνονται από τους οπαδούς. Το ποσό που απαιτείται για να παρακολουθήσει ένας φίλαθλος από κοντά την αγαπημένη του ομάδα είναι απαγορευτικό για πολλές ομάδες του πληθυσμού, αλλά ο Γκάρι Νέβιλ, μέσω του άρθρου του στη Daily Mail εφιστά την προσοχή και σε άλλη μία σημαντική συνέπεια που μπορεί να έχει αυτή η πολιτική ακόμα και στο μέλλον του αθλήματος στη χώρα.
H Premier League θεωρείται για πολλούς το καλύτερο και πιο ποιοτικό πρωτάθλημα και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι περίπου 4,7 δισεκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο παρακολουθούν μέσω της τηλεόρασής τους τις αναμετρήσεις της.
Η παρακολούθηση, επιπλέον, ενός αγώνα σε αγγλικό γήπεδο θεωρείται εμπειρία ζωής, λόγω της φύσης των οπαδών και του πάθους τους.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, η εικόνα αυτή δείχνει να αλλάζει, καθώς όλο και λιγότεροι είναι σε θέση να πληρώσουν τα ακριβά εισιτήρια. Πόσο μάλλον οι νέοι, που είναι, όχι μόνο οι φίλαθλοι στους οποίους θα βασιστεί ο εκάστοτε σύλλογος και για το μέλλον, αλλά και οι εν δυνάμει νέες ποδοσφαιρικές ελπίδες της χώρας.
Τη δεκαετία του `70, ο μέσος όρος ηλικίας των οπαδών που βρίσκονταν στο γήπεδο για να υποστηρίξουν τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν τα 17 χρόνια. Πλέον, το ποσοστό των οπαδών κάτω των 16 ετών που παρακολουθούν από κοντά αγώνα της Premier League έχει πέσει από το 22% που ήταν το 1983, στο 9%.
Σήμερα, η μέση ηλικία του Άγγλου οπαδού που πηγαίνει στο γήπεδο είναι τα 41 χρόνια, κάτι που αναπόφευκτα έχει στερήσει από τις κερκίδες τον ενθουσιασμό και το πάθος που τις χαρακτήριζε στο παρελθόν.
Όπως, μάλιστα, τονίζει ο Νέβιλ, οι… γερασμένες κερκίδες έχουν αντίκτυπο και στην αφοσίωση των οπαδών στον σύλλογο. Ένας 17χρονος δύσκολα θα εγκαταλείψει την ομάδα του, ανεξάρτητα από την πορεία της, σε αντίθεση με τον μεσήλικα που συχνά αντιδρά πιο κυνικά, ρεαλιστικά κι εκλογικευμένα.
Σε όλα αυτά, τον μεγαλύτερο ρόλο τον έχουν παίξει, σύμφωνα με τον παλαίμαχο παίκτη, οι υψηλές τιμές των εισιτηρίων. «Είμαστε σε μία χώρα που οι νέοι άνθρωποι δυσκολεύονται να πληρώσουν το ενοίκιο του σπιτιού τους ή τα δίδακτρα του Πανεπιστημίου. Πώς θα αγοράσουν ακριβά εισιτήρια διαρκείας;», διερωτάται.
Παράλληλα, τα ακριβότερα εισιτήρια συνοδεύονται και από υψηλότερες προσδοκίες, καθώς ο οπαδός που πληρώνει αδρά θέλει να δει και καλύτερο θέαμα και περισσότερα γκολ, με τον φίλαθλο να βλέπει τον εαυτό του σε μεγάλο βαθμό και ως καταναλωτή που, δίνοντας μεγαλύτερο αντίτιμο, θέλει να έχει και καλύτερο προϊόν.
Το μεγαλύτερο πλήγμα όμως είναι ότι, η συγκεκριμένη πολιτική, μπορεί να στερεί ταλέντα από το άθλημα. «Υπάρχουν τρεις τρόποι που μπορείς να βελτιωθείς ως νεαρός παίκτης: να μάθεις σωστά το παιχνίδι, να εφαρμόσεις στην πράξη όσα έμαθες και να βλέπεις ποδόσφαιρο για να μάθεις και να εμπνευστείς», σημειώνει ο Νέβιλ και συνεχίζει: «Με πήγαιναν στο Ολντ Τράφορντ από τα 5 μου, στηνόμασταν στην ουρά από τις 11 το πρωί κι όλη η μέρα ήταν μαγική. Το να βλέπω τους καλύτερους παίκτες από τη θέση μου στο γήπεδο αύξησε τις πιθανότητές μου να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής».
Ο Άγγλος πρώην ποδοσφαιριστής ζητά επίσης από την ομοσπονδία να επιτρέψει περισσότερους φιλοξενούμενους οπαδούς στις αναμετρήσεις που θα δώσουν ακόμα πιο ζωντανό χρώμα στις κερκίδες, ενώ καλεί και τους ποδοσφαιριστές να «δεθούν» περισσότερο με τον κόσμο, δίνοντάς του έξτρα κίνητρο να έρθει στο γήπεδο.
Για να έχει, λοιπόν, μέλλον το αγγλικό ποδόσφαιρο και να μην καταντήσει ένα πρωτάθλημα εισαγόμενων ταλέντων και γερασμένων οπαδών, οι αρμόδιοι θα πρέπει επιτέλους να ακούσουν τις φωνές, όχι μόνο των δυσαρεστημένων οπαδών, πλέον, αλλά κι εκείνων που εμπλέκονται επίσης άμεσα στο δημοφιλές σπορ και δεν είναι άλλοι από τους πρώην και νυν ποδοσφαιριστές που όλο και κάτι παραπάνω γνωρίζουν…
Επιμέλεια: Νατάσα Παπαδημητροπούλου
Πηγή: othersidefootball.com