Τα φτερά του έρωτα έκαναν πρεμιέρα το 1987 και αυτομάτως κατάφεραν να γίνουν η δημοφιλέστερη ταινία του Βιμ Βέντερς. Το φιλμ απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα την ίδια χρονιά, και για πολλούς, ο Γερμανός σκηνοθέτης κατάφερε στη μέση της δημιουργικής του πορείας να αγγίξει το απόγειο του με αυτό στοχαστικό και ακαταμάχητα γοητευτικό αριστούργημα.
Ο ίδιος ο Βέντερς μιλώντας για την ταινία είπε : «Έχω σταματήσει πλέον να διαχωρίζω τη δουλειά μου σε μυθοπλασία και ντοκιμαντέρ. Ένα ντοκιμαντέρ μπορεί κάλλιστα να διηγηθεί μία όμορφη ιστορία όπως για παράδειγμα το “Buena Vista Social Club” και αντίστροφα μία ταινία όπως το τα “Φτερά του Έρωτα” μπορεί να μετατρέπει σ’ ένα ντοκιμαντέρ για μία πόλη που πλέον δεν υπάρχει. Οι δονήσεις που λαμβάνω από έναν τόπο με βοηθούν ταυτόχρονα, είτε γυρίζω ντοκιμαντέρ είτε γυρίζω ταινία μυθοπλασίας. Έχω όμως την ανάγκη να συνδεθώ με το συγκεκριμένο μέρος που πρόκειται να κινηματογραφήσω, αλλιώς νιώθω σαν να περπατάω προς το κενό. Εξαρτάται από το ίδιο τo μέρος να με κερδίσει και να μου αφηγηθεί την ιστορία του. Τότε κι εγώ με τη σειρά μου θα ξέρω που να στήσω την κάμερα.».
Και αυτό, ακριβώς, πράττει στα Φτερά του Έρωτα. Το φιλμ είναι καθορισμένο γεωγραφικά και χρονικά. Ο Βέντερς κοιτάζει το Βερολίνο με νοσταλγία, αφουγκράζεται μαζί με τους Αγγέλους της ταινίας την διαφορετικότητα και την μοναδικότητα του. Η κάμερα του περιπλανιέται με την ίδια άνεση στους χώρους υψηλής τέχνης και στα καμπαρέ, κινηματογραφεί με τον ίδιο ενθουσιασμό τα αγάλματα της πόλης και τα γκράφιτι.
Το Βερολίνο είναι η πηγή έμπνευσης της φιλοσοφικής και υπαρξιακής αναζήτησης στην οποία βουτάει ο Βέντερς στα Φτερά του Έρωτα. Επηρεασμένος από τον Νίτσε, τον Πλάτωνα ακόμα και από τον Τζων Κήτς, θέτει στο φιλμ ερωτήματα για τα οποία δεν δύναται να προσφέρει απαντήσεις. Σαν ένας πραγματικός καλλιτέχνης, καταπιάνεται με την ερώτηση και τον διάλογο. Δεν τον ενδιαφέρει να διδάξει τον θεατή, αλλά να του δημιουργήσει συναισθήματα.
Ο Βέντερς καταφέρνει, μαζί με τον ήρωα του, να πετάξει πάνω από τον υλισμό, σε έναν κόσμο πνευματικών συγκρούσεων. Και με την ίδια άνεση, προσγειώνεται στην πραγματικότητα για να μιλήσει για την φθορά, τον έρωτα και τον θάνατο.
Τα Φτερά του Έρωτα είναι ένα ερωτικό γράμμα στην τέχνη, τη ζωή, τη φιλοσοφία, τον έρωτα και φυσικά στο Βερολίνο. Πάνω από όλα όμως είναι ένα ερωτικό γράμμα στους σινεφίλ. Οι «Άγγελοι» του Βέντερς είναι, στην πραγματικότητα, οι θεατές της σκοτεινής αίθουσας που παρατηρούν και διακρίνουν την μαγεία μέσα στις κινηματογραφικές εικόνες.
Θεσσαλονίκη 2 Δεκεμβρίου 2016
Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης
Γιώργος Τσιρακίδη
*Η Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης αναζητά τις κινηματογραφικές περιπλανήσεις του γερμανού δημιουργού στο νέο της αφιέρωμα με τίτλο «Wenders in Town», και μας προσκαλεί να τον ανακαλύψουμε ξανά μέσα από τέσσερα αριστουργηματικά του φιλμ: Η αγωνία του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι (1972), Η Αλίκη στις πόλεις (1974), Παρίσι, Τέξας (1986) και Τα φτερά του έρωτα (Ο ουρανός πάνω από το Βερολίνο, 1987). Το αφιέρωμα πραγματοποιείται από την 1η έως τις 4 Δεκεμβρίου 2016 στο αγαπημένο στέκι της Ταινιοθήκης Θεσσαλονίκης, την αίθουσα Σταύρος Τορνές στην Αποθήκη 1 στο Λιμάνι (δείτε περισσότερα εδώ).