in

Τanna: Όταν η γύμνια συμβολίζει την αγνότητα

Τanna: Όταν η γύμνια συμβολίζει την αγνότητα

Από την Αυστραλία με αγάπη για όλο τον κόσμο. Το δίδυμο Mπέντλει Nτιν και Μάρτιν Μπάτλεκ, γνωστοί για τη διαδρομή τους στο ντοκιμαντέρ, αποφάσισαν να κάνουν την πρώτη του ταινία μυθοπλασίας κάπου στον Ειρηνικό, στο κράτος Βανουάτου. Και πέτυχαν να συγκινήσουν, όσους ακόμα στην εποχή μας μπορούν να αφεθούν και να αισθανθούν. Μάλιστα δεν είναι τυχαία τα εφτά μεγάλα Βραβεία, σε Φεστιβάλ όπως της Βενετίας και του Λονδίνου, καθώς κι η υποψηφιότητα για Oscar καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 2017.

Γράφει ο Μίλτος Τόσκας

Εκεί που η γύμνια συμβολίζει την αγνότητα και τα παιδιά τρέχουν παίζοντας αμέριμνα, δύο νέοι αποφασίζουν να αλλάξουν την ιστορία του νόμου Κάστομ και να εισάγουν τη μαγική λέξη του Έρωτα, στο γλωσσάρι των αυτοχθόνων φυλών, που μέχρι τότε έκαναν γάμους με προξενιό, που εξυπηρετούσαν συμφέροντα. Ο Ντάιν κι η Γουάγουα είναι όμως αποφασισμένοι να ζήσουν μαζί ή απλά να μη ζήσουν άλλο. ” δε σε αφήνω “, ακούγεται επαναλαμβανόμενα από τη νεαρή. Κι η θυσία τους είναι η νίκη απέναντι στο φόβο, το κακό και το τετριμμένο των παραδόσεων, που συχνά πυκνά ακόμα και στον Δυτικό κόσμο εγκλωβίζει τους ανθρώπους.

Πρόκειται για μία πολυδιάστατη ταινία, που σου φέρνει στο μυαλό συνειρμικά το Σαιξπηρικό δράμα του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, με κοινή μάλιστα κατάληξη. Γιατί τι νόημα έχει η ζωή, αν δεν αγαπήσεις και δεν αγαπηθείς; Αυτός είναι ο Θεός, η αγάπη. Σε συνδυασμό με την υπέροχη απεικόνιση της παρθένας φύσης, το φιλμ απογειώνεται. Να μιλήσουμε για τα ατελείωτα καταπράσινα δάση, το μπλε της θάλασσας, το γαλάζιο των κρυμμένων καταρρακτών ή το Ηφαίστειο Γιαχούλ. Μία εικόνα ίσον χίλιες λέξεις.

Εξαιρετική φωτογραφία, απαλή μουσική, που δίνει τέμπο κι όταν χρειάζεται κλιμακώνει την ένταση. Με αποκορύφωμα όλων, το φιλί των δύο εραστών και τη λάβα, που σηκώνεται στο φόντο, ενισχύοντας την Επανάστασή τους. Ξεπερνούν το ηθικό δίλημμα και φτάνουν μέχρι το τέλος. Εκεί, που δεν υπάρχει επιστροφή, αγκαλιασμένοι, χέρι χέρι. Κι αυτή η γενναία θυσία, θα φέρει την πολυπόθητη Ειρήνη.

Πρόσωπο κλειδί, η παιχνιδιάρα, πανέξυπνη, Σελίν. Η μικρή αδελφή της Γουάγουα. Με αυτήν αρχίζει και μ΄αυτήν τελειώνει η ταινία (σχήμα κύκλου). Κέρδισε την ευκαιρία για ένα καλύτερο αύριο, ενώ κατά διάρκεια είναι συνδεδεμένη με όλα τα σπουδαία γεγονότα (είδε τους δύο νέους να παίζουν, προοικονομία με μανιτάρια, ήταν με τον παππού, όταν τραυματίστηκε, έτρεξε στο Ηφαίστειο στο φινάλε, αψηφώντας την απειλή) και προάγει έμμεσα την πλοκή, με μαεστρικό τρόπο.

Υπάρχουν ακόμα αυτοί οι άνθρωποι. Οι φύλακες της φύσης. Ίσως να είναι οι τελευταίοι, αλλά αξίζουν το σεβασμό μας, καθώς απορρίπτουν πάσης φύσης υλικά αγαθά ( ” αντισταθήκαμε στους κατακτητές, είπαμε όχι στον Χριστιανισμό, είπαμε όχι στα χρήματα “) για να υπηρετήσουν με συνέπεια το χρέος που τους κληροδότησαν, από γενιά σε γενιά, με σεβασμό σε αξίες κι ιδανικά. Όπως και στη Λατινική Αμερική και το Περού (Όταν συγκρούονται δύο κόσμοι), αυτοί οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι, ειλικρινείς κι η ψυχή, αλλά κι η ματιά τους καθαρή.

Τρομερή εντύπωση μου προκάλεσε, πως όλο το έργο είναι γυρισμένο στη γλώσσα των ιθαγενών, αλλά είναι τόσο παραστατικοί, τόσο γλαφυροί, που με τις κινήσεις και τους ήχους τους, καταλαβαίνεις σχεδόν κάθε τι, πριν τους υπότιτλους. Σαν να έχουν γεννηθεί για να γίνουν ηθοποιοί. Απλοί και ζωντανοί, απαλλαγμένοι από άγχη και επαγγελματικά τουπέ.

Ικανή να αγγίξει τους ανθρώπους κάθε ηλικίας. Από παιδιά δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, μέχρι τους πρεσβύτερους όλων. Ταξιδέψαμε και μεις, για περίπου δύο ώρες πετάξαμε και μπήκαμε σε θέση πρωταγωνιστή, αναβιώνοντας μία αληθινή ιστορία στη Μεγάλη Οθόνη. Μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιές, που εγκαινιάζει με τον καλύτερο τρόπο, το ξεκίνημα της Κινηματογραφικής περιόδου …

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Δ. Κουτσούμπας: «Τα κέρδη τους και οι ανάγκες μας χωρίζονται με ένα αγεφύρωτο χάσμα»

Να φύγει η Eldorado Gold- Συλλαλητήριο στην Ιερισσό