in , ,

Το πρώτο Asylum festival άνοιξε πόρτες στην κριτική, στον πολιτισμό, στους αγώνες

Το πρώτο Asylum festival άνοιξε πόρτες στην κριτική, στον πολιτισμό, στους αγώνες

«Το πρώτο Φεστιβάλ για την υπεράσπιση του πανεπιστημιακού ασύλου άνοιξε πόρτες στην κριτική, στον πολιτισμό, στους αγώνες. Συνεχίζουμε λοιπόν, περισσότερες και περισσότεροι, τον αγώνα για την υπεράσπιση του δημόσιου και δωρεάν μαζικού πανεπιστημίου, έχοντας στις αποσκευές μας εικόνες, εμπειρίες και σχέσεις αλληλεγγύης» τονίζεται στον απολογισμό του πρώτου Asylum festival που πραγματοποιήθηκε στις 4 και 5 Οκτωβρίου στα γρασίδια της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ.

«Ο πανεπιστημιακός χώρος γέμισε ζωντάνια και άνοιξε για να υποδεχτεί τόσο την πανεπιστημιακή κοινότητα όσο και την τοπική κοινωνία. Η διοργάνωση του Φεστιβάλ κατάφερε να εγγυηθεί την ομαλή είσοδο στο άσυλο των εκατοντάδων ανθρώπων που επέλεξαν να έρθουν για να συζητήσουν, να διασκεδάσουν, να προβληματιστούν δημιουργικά. Καθ’ όλη την εξέλιξη του προγράμματος του φεστιβάλ το άσυλο παρέμεινε ασφαλές και ο πανεπιστημιακός χώρος παραδόθηκε στην καθημερινή λειτουργία του ιδρύματος σε υποδειγματική κατάσταση. Σημαντικό δυναμικό κόσμου των σχολών, καθηγητές, φοιτήτριες, εργαζόμενοι του πανεπιστημίου και της πόλης της Θεσσαλονίκης πλαισίωσαν τις εκδηλώσεις και τα workshops της Παρασκευής και του Σαββάτου. Επιπρόσθετα μαζική και γεμάτη παλμό ήταν η στήριξη και στο πολιτιστικό σκέλος του φεστιβάλ» αναφέρουν οι διοργανωτές ευχαριστώντας αυτές και αυτούς που ήρθαν και στήριξαν αυτήν την αυτοοργανωμένη και συλλογική πρωτοβουλία.

«Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους/τις Μπάμπη Κουρουνδή, Ανδρέα Τάκη, Γρηγόρη Μανιάτη, Δημοσθένη Παπαδάτο – Αναγνωστόπουλο, Ανδρέα Θεοδωρίδη, Λουκία Αργυριάδου, Δημήτρη Κόρο, Ρόζα Δασκάλου – Χριστάκη, Λευτέρη Κιοσέογλου, Σπύρο Μαρκέτο για τη βοήθεια τους στο βάθεμα των επεξεργασιών αναφορικά με το άσυλο, στην πληρέστερη καταγραφή της πρόσφατης ιστορίας γύρω από το πανεπιστημιακό & κοινωνικό κίνημα και στην προετοιμασία των αγώνων του επόμενου διαστήματος. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους Νίκο Λαδά, Σοροκάδα, Δημήτρη Ζερβουδάκη, Ρουμπαγιάτ, Ντάλτονς, Bailemos, Big Shine και Digital Mong για το μουσικό ταξίδι που μας ετοίμασαν. Θα θέλαμε, επίσης, να ευχαριστήσουμε για την παρουσία και ενίσχυση του φεστιβάλ το ΣΕ ΒΙΟΜΕ και το βιβλιοπωλείο Ακυβέρνητες Πολιτείες. Τέλος θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους και όλες, αυτούς και αυτές που συνέβαλαν αφιλοκερδώς/αλληλέγγυα και ανάλογα με τις δυνάμεις τους στην επιτυχία της διοργάνωσης» σημειώνουν ακόμη.

«Το πρώτο Φεστιβάλ για την υπεράσπιση του πανεπιστημιακού ασύλου άνοιξε πόρτες στην κριτική, στον πολιτισμό, στους αγώνες. Συνεχίζουμε λοιπόν, περισσότερες και περισσότεροι, τον αγώνα για την υπεράσπιση του δημόσιου και δωρεάν μαζικού πανεπιστημίου, έχοντας στις αποσκευές μας εικόνες, εμπειρίες και σχέσεις αλληλεγγύης. Το φεστιβάλ που ολοκληρώθηκε το βράδυ του Σαββάτου είμαστε βέβαιοι και βέβαιες πως είναι μόνο η αρχή για ένα πολύμορφο και πολυσυλλεκτικό κίνημα στα ΑΕΙ που όχι μόνο θα αποτρέψει τα αντιδραστικά κυβερνητικά και πρυτανικά σχέδια αλλά θα διαμορφώσει με πράξεις έναν πανεπιστημιακό χώρο ανοιχτό στην πληττόμενη κοινωνία, μια επικράτεια ελευθερίας, έναν τόπο άρνησης του εμπορεύματος και της κυρίαρχης ιδεολογίας» προσθέτουν.
 
Τέλος αναφέρουν μερικά πράγματα που διαπιστώθηκανδια ζώσης το διήμερο:

«1. Η ανακοίνωση της Πρυτανείας, που μιλάει για 2 πόρτες του campus ανοιχτές μετά τις 21:00, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα μιας και η πόρτα της παλαιάς φιλοσοφικής κλείνει και αυτή στις 23:00. 
2. Το Σάββατο το μεσημέρι γίναμε μάρτυρες περιστατικού με άνδρες της ΔΙΑΣ να κυνηγάνε μετανάστη, κινούμενοι με μεγάλη ταχύτητα και ανενόχλητοι μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο σαν να βρίσκονται σε πίστα δοκιμών.
3. Κλειδώνονται ερευνήτριες στα κτίρια με αποτέλεσμα τον διαρκή κίνδυνο τραγικών προεκτάσεων μιας αναποτελεσματικής απόφασης.
4. Η κυβερνητική κατάργηση του ασύλου και η απόφαση της πρυτανείας για το κλείδωμα του campus μπορούν η κάθε μία ξεχωριστά ή σε συνδυασμό μέσα σε μια στιγμή να μετατραπούν από ευλογία σε καταδίκη για την ίδια την κυβέρνηση και την πρυτανεία. Το «νίπτω τας χείρας μου» λειτουργεί έως ότου υπάρξει τραγικό περιστατικό. Οι ευθύνες δεν θα παραγραφούν».

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ξεκίνησε η εισβολή της Τουρκίας στη βορειοανατολική Συρία

Σε φυγή χιλιάδες άμαχοι μετά την εισβολή της Τουρκίας στη Συρία