in ,

Πόσες αναμνήσεις χωρούν σε μία παράσταση;- Συνέντευξη της Αναστασίας Θεοφανίδου στο alterthess.gr

Πόσες αναμνήσεις χωρούν σε μία παράσταση;- Συνέντευξη της Αναστασίας Θεοφανίδου στο alterthess.gr

Γεμάτη αναμνήσεις είναι η παράσταση «Αντί Βιογραφικού…! Παγίδες της παιδικής και εφηβικής μας ηλικίας», που ανεβαίνει στο χώρο του θεάτρου «Σχήμα εκτός Άξονα» στο κέντρο της πόλης. Θύμησες θετικές και αρνητικές, μνήμες από το παρελθόν ξυπνούν και ζωντανεύουν επί σκηνής. Μία συλλογή από όσα στιγμάτισαν τη ζωή μας και τα κουβαλάμε έως και σήμερα.

Άτομα διαφορετικά γράφουν για τις εμπειρίες των παιδικών και εφηβικών τους χρόνων που άφησαν τα σημάδια τους στο χρόνο. Οι ιστορίες τους, αν και ετερόκλητες, «μπλέκονται» μεταξύ τους αρμονικά και συνθέτουν εν τέλει το περιεχόμενο της παράστασης.

Η Αναστασία Θεοφανίδου, στην οποία ανήκει η σύλληψη του κειμένου και που υπογράφει την σκηνοθεσία της παράστασης, μιλά στο alterthess.gr.

Συνέντευξη στην Ευγενία Χατζηγεωργίου

Πως συλλάβατε την ιδέα της παράστασης;

Άκουγα τα τελευταία χρόνια πολύ περισσσότερο τη λέξη βιογραφικό. Ένιωθα την αγωνία των ανθρώπων να αποκτήσουν ένα όσο γίνεται καλύτερο βιογραφικό και σκεφτόμουν ότι πέρα από το βιογραφικό των γνώσεων και των εμπειριών που έχει ο καθένας μας επάνω στη δουλειά του, υπάρχει ένα άλλο μεγάλο κομμάτι που έχει να κάνει με το “είναι” μας και είναι ίσως εξίσου σημαντικό και καθοριστικό. Διαβάζοντας και λίγο γύρω από το θέμα των παιδικών και εφηβικών βιωμάτων προέκυψε σιγά σιγά η ιδέα της παράστασης.

Tα κείμενα της παράστασης βασίζονται σε ιστορίες που έγραψαν διαφορετικοί άνθρωποι. Ποια είναι η κοινή αναφορά τους και πως καταφέρατε να τις συνδέσετε σε μία ενιαία παράσταση;

Το κοινό που έχουν όλες οι ιστορίες είναι ότι γράφουν για κάτι που τους στιγμάτισε στην παιδική ή στην εφηβική τους ηλικία, θετικό ή αρνητικό. Αυτό ζήτησα απ’ όλους να γράψουν και τα κείμενα που προέκυψαν βρήκαν τη θέση που τους ταίριαζε και συμπλήρωσαν το πάζλ της παράστασης.

Οι συγγραφείς των κειμένων δεν είναι επαγγελματίες, το γεγονός αυτό δυσκόλεψε ή όχι τη διαδικασία; Χρειάστηκε να προχωρήσετε σε σημαντικές παρεμβάσεις στις ιστορίες προκειμένου να παρουσιαστούν;

Αρχικά μπορεί να υπήρχαν κάποιες δυσκολίες, κάποιες αμηχανίες σε σχέση με τα κείμενα οι οποίες σύντομα ξεπεράστηκαν. Δεν θέλησα σε καμία περίπτωση να προχωρήσω σε σημαντικές παρεμβάσεις στα κείμενα γιατί τότε ποιος ο λόγος να ζητήσω από είκοσι άτομα να μου γράψουν τις ιστορίες τους; Ποιος ο λόγος να παρέμβω στον τρόπο που σκέφτονται και γράφουν; Δεν ήθελα να αλλοιώσω την προσωπικότητα του καθενός όσο αυτό ήταν δυνατόν. Αυτό ήταν το ζητούμενο.

«Αντι- βιογραφικού»: πως προέκυψε ο τίτλος της παράστασης;

Ο τίτλος αυτή τη φορά ήρθε μαζί με την ιδέα της παράστασης ενώ εγώ συνήθως βρίσκω τον τίτλο κατά τη διάρκεια των προβών.

Οι αναμνήσεις των παιδικών και των εφηβικών μας χρόνων, μας συντροφεύουν μία ζωή. Ποιες αναμνήσεις κρατάμε, τις θετικές ή τις αρνητικές; Τι παρατηρήσατε με αφορμή την παράσταση;
Νομίζω ότι τις κρατάμε όλες, θετικές και αρνητικές.

Πως λειτουργούν οι αναμνήσεις στη ζωή μας; Μας βοηθούν ή μας «βάζουν εμπόδια» στο να δημιουργήσουν νέες;

Γενικός κανόνας δεν υπάρχει σ’ αυτό. Ο καθένας λειτουργεί με τον δικό του τρόπο σε σχέση με τις αναμνήσεις του. Το καλύτερο για μένα είναι να καταφέρει κανείς να μην του είναι εμπόδιο μια παιδική ή εφηβική εμπειρία. Γι αυτό πρέπει να μιλάμε για τα βιώματα μας, να προσπαθούμε να ξεπεράσουμε ότι μας βασανίζει πολύ και να προχωράμε.

Συχνά οι αναμνήσεις, μας δημιουργούν μία μελαγχολία. Ποια αίσθηση δημιουργεί στο κοινό η παράσταση;

Στην παράσταση προσπάθησα να υπάρχει μια ζωντάνια και μια φρεσκάδα, κόντρα ακριβώς σ’ αυτό που λέτε. Η παράσταση επίσης έχει αρκετή δόση χιούμορ. Το κοινό μέχρι στιγμής είναι πολύ θετικό, γελάει, συγκινείται, θυμάται, ταυτίζεται ίσως με κάποια ή κάποιες ιστορίες. Γενικά νομίζω ότι δείχνει να το αφορά το θέμα της παράστασης.

Ποια δική σας ανάμνηση θα συμπεριλαμβάνατε στην παράσταση; Μας την περιγράφετε εν συντομία;

Έχω κι εγώ γράψει μια ιστορία για την παράσταση! Είναι από την εποχή που ήμουν σε ένα οικοτροφείο στην Αγγλία και σπούδαζα χορό, παράλληλα με το σχολείο. Έζησα στο συγκεκριμένο οικοτροφείο για τέσσερα χρόνια!

Διαβάστε επίσης:

«Αντί Βιογραφικού» στο θέατρο «Σχήμα εκτός Άξονα»

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

«Ψωμί, Ειρήνη, Γη». Το πρόγραμμα των Μπολσεβίκων και η Οκτωβριανή Επανάσταση

Διακοπή κυκλοφορίας στα Τέμπη για δύο ημέρες λόγω εργασιών