Σε ένα Φεστιβάλ Κινηματογράφου επιδιώκεις να παρακολουθήσεις ταινίες, που δύσκολα θα πάρουν διανομή μέσα στη χρονιά. Κάτι διαφορετικό, κάτι πρωτότυπο. Μία από τις πρώτες μας στάσεις λοιπόν, έγινε για λογαριασμό του ” Ο Χεσούς πρέπει να πεθάνει ” από τη Λατινική Αμερική και πιο συγκεκριμένα την Κολομβία σε σκηνοθεσία της Λάουρα Μόρα, που την αφιέρωσε στον πατέρα της. Οι Ανοιχτοί Ορίζοντες μας επιφυλάσσουν πάντα ευχάριστες εκπλήξεις και το πρώτο μας διαμαντάκι ήταν αυτό.
Γράφει ο Μίλτος Τόσκας
Η ανομία κυριαρχεί. Μία νεαρή κοπέλα, γίνεται μάρτυρας ενός φρικτού φόνου. Χάνει το χαμόγελό της. Το πλήγμα μεγάλο κι η απώλεια δυσβάσταχτη, στιγματίζει ανεξίτηλα κι υποθηκεύει το μέλλον της οικογένειας. Το γεγονός είναι από μόνο του ικανό να αποπροσανατολίζει μία φοιτήτρια καλών τεχνών, που αναλώνεται σε έναν αγώνα εκδίκησης κι αποκατάστασης της τιμής του νεκρού. Είναι όμως τόσο δυνατή, ώστε να αντεπεξέλθει στο ρινγκ;
Οι ισορροπίες ανάμεσα στον θύτη και το θύμα είναι λεπτές. Το σίγουρο είναι πως κάποια στιγμή πληρώνεις, ως συνέπεια των πράξεών σου. Μπορείς να εξαπατήσεις λίγους για πολύ ή πολλούς για λίγο. Η τιμωρία όμως, αναπόφευκτη, θα αποτελεί την μοναδική λύτρωση. Δεν είναι κανένας γεννημένος δολοφόνος. Πολλές φορές η ίδια η κοινωνία σε μετατρέπει, αν δεν έχεις ισχυρές άμυνες και χάσεις το παιχνίδι, γι΄αυτόν ακριβώς τον λόγο, ” η ελπίδα ενδημεί, μόνο στην αντίσταση “.
Εικόνες που μας θυμίζουν τα κακώς κείμενα της χώρας μας. Η διαφθορά, η γραφειοκρατία, η ατιμωρησία, το κράτος εξυπηρετήσεων σε πρώτο πλάνο. Πολλές φορές δεν μένει επιλογή από το να πάρεις την τύχη στα χέρια σου κι ας μην είναι σωστό. Όταν όμως φτάνει η κρίσιμη ώρα, φανερώνεται ποιος πραγματικά είσαι. Κι εκεί ο φθόνος κι ο φόβος δεν πρέπει να βγουν νικητές. Η παρόρμηση πρέπει να ηττηθεί από τη λογική και τη σκέψη.
Κι όσο ξετυλίγεται το κουβάρι, οδηγούμαστε σε ένα αδιέξοδο, γεμάτο οξύμωρα σχήματα με την ηθική να κυριαρχεί, σε μία προσπάθεια εξιλέωσης των αμαρτιών. Ένα ψυχολογικό θρίλερ, ένα ταξίδι για τη δύναμη του ανθρώπου. Κλείνει δε, με το σχήμα του κύκλου, από εκεί που ξεκινάει, από ψηλά, βλέποντας μία χώρα, έναν κόσμο παραδομένο σε πάθη, λάθη, λίγο πριν πάρει τον δρόμο της ολικής καταστροφής και στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα ειρήνης και ζωής, από τη Μεντεγίν σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, όσο είναι ακόμα νωρίς …