Απ’ ότι φαίνεται είμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία με τους… θεσμούς. Υπάρχουν κάποια θέματα ανοιχτά, όπως το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος, η φορολογική πολιτική, το ασφαλιστικό σύστημα και τα εργασιακά, αλλά μην το κάνουμε και θέμα…
Tελικά θα πρέπει να γίνει μία ειδική επιτροπή, από την ελληνική κυβέρνηση και τους… θεσμούς, για να ξεκαθαρίσουμε κάπως αυτό το θέμα με τις αποστάσεις; Γιατί, φαίνεται, πως αλλιώς βλέπει τις αποστάσεις η Αθήνα και αλλιώς τις βλέπουν οι θεσμοί. Το θέμα με την μέτρηση των αποστάσεων δεν είναι κάτι το καινούργιο, για παράδειγμα όταν οι Αθηνέζοι λένε μικρή απόσταση εννοούν κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που λέμε μικρή απόσταση στη Θεσσαλονίκη. Πριν από πολλά χρόνια πήγα στο Μαρούσι να επισκεφτώ ένα φίλο και ρωτούσα που είναι η διεύθυνση του και όλοι μου έλεγαν ότι είναι πολύ κοντά από το σταθμό του ηλεκτρικού και τελικά περπάτησα μισή μέρα μέχρι να φτάσω στο σπίτι του. Να το δούμε… Και όταν λέει ο Σταθάκης ότι διαπραγματεύσεις θα ολοκληρωθούν σε μερικές εβδομάδες, τι εννοεί; Μήπως έχουμε και θέμα με το μέτρημα των εβδομάδων…
Είπα Σταθάκης και θυμήθηκα τον Τραγάκη…
Η είδηση που βγήκε από τη χθεσινή συνεδρίαση της Επιτροπής της Βουλής Διαφάνειας για τον διορισμό της νέας διοίκησης της ΕΡΤ αφορά τον πρώην αντιπρόεδρο της Βουλής και βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Γιάννη Τραγάκη. Άφησε τους πάντως άφωνους καθώς από το περιεχόμενο της τοποθέτησης και των ερωτήσεων που υπέβαλε στον Παππά και τον Ταγματάρχη, προέκυψε ότι δεν γνώριζε πως τον Ιούνιου του 2013 η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποφάσισε να κλείσει την ΕΡΤ. Ο Τραγάκης, και έχει καταγραφεί στα πρακτικά, είπε χθες ότι η νέα διοίκηση έχει μεγάλη ευθύνη ώστε να μην συρρικνωθεί η ΕΡΤ, τηλεοπτικοί σταθμοί, ραδιόφωνα και βάλε κι εσύ ότι θες… Αν δεν έκανε πλάκα, που δεν το νομίζω, η περίπτωση Τραγάκη θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο έρευνας από ειδική επιτροπή καθώς μέχρι τώρα είχαμε βουλευτές που ψήφιζαν νόμους χωρίς να τους διαβάζουν, ενώ τώρα έχουμε περίπτωση βουλευτή που κατάφερε να παγώσει το χρόνο και να μείνει στον Ιούνιο του 2013. Όταν η πρόεδρος της Βουλής τον κάλεσε στο… παρόν, ο Τραγάκης έκοψε το τραλαλά και κάλεσε τη νέα διοίκηση της ΕΡΤ να προσέξει τους εργαζόμενους της ΝΕΡΙΤ. Μήπως να στείλουμε τον Τραγάκη στη διαπραγμάτευση… να κλείσει τη συμφωνία και μετά να το απογειώσουμε.
Φίλε Ζιμπάμπουε θα γίνουμε και δεν έχουμε και ελέφαντες…
Η Μιράντα Ξαφά κρούει τον κώδωνα του κινδύνου: Αν δεν πληρώσουμε τις επόμενες δόσεις στο ΔΝΤ δεν θα γίνει μικρασιατική καταστροφή αλλά θα γίνουμε Ζιμπάμπουε! Έπαιζε προχθές στο ΣΤΑΡ αυτή την άθλια ταινία με τον Κωνσταντάρα, «Ο άνθρωπος που γύρισε από τη ζέστη», και επηρεάστηκε το πρώην μέλος του ΔΝΤ.
Τώρα γιατί Ζιμπάμπουε και όχι… ξέρω γω Ουγκάντα. Γιατί μόνο η Ζιμπάμπουε, σύμφωνα με την κ. Ξαφά, τόλμησε να μην πληρώσει τις δόσεις της στο ΔΝΤ εδώ και 72 χρόνια! Καλή φάση να το κάνουμε να περάσουμε στην ιστορία και η κ. Ξαφά, υποθέτω από το εξωτερικό, θα καλεί τις άλλες κυβερνήσεις να πληρώνουν τις δόσεις τους στο ΔΝΤ για να μην γίνουν Ελλάδα…
Πως έχουν τα πράγματα στη Ζιμπάμπουε; Πρώτα η επίσημη γλώσσα είναι τα αγγλικά, έχουν και κάτι τοπικές διαλέκτους, αλλά μόνο οι… μαμελούκοι τις μιλάνε. Η οικονομία της Ζιμπάμπουε στηρίζεται κυρίως στις πωλήσεις ελεφαντόδοντου και εδώ έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα γιατί άντε και τα μιλάμε τα αγγλικά, ελέφαντες που θα βρούμε; Η Βουλή τους έχει μόνο 150 βουλευτές και αυτό είναι σημαντικό καθώς πλήθος Ελλήνων πολιτικών, μεταξύ των οποίων και η οικογένεια Μητσοτάκη, πιστεύει ότι πλήθος προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας θα λυθεί αν από τους 300 πάμε στους 150 βουλευτές. Εξαιρετικά! Υπάρχει ένα πρόβλημα με τη χολέρα, που χαλαρά χτυπάει τη Ζιμπάμπουε σχεδόν κάθε χρόνο με χιλιάδες θύματα, αλλά θα δούμε τι θα κάνουμε, μην τα θέλουμε όλα δικά μας.
Δεν ξέρω τι ακριβώς ρόλο βαράει η Ξαφά, αλλά μου φαίνεται πως θέλει, η κοπέλα, να δώσει γραμμή στην Ενιαία Αντιπολίτευση που πήρε εντελώς στο χαλαρό το θέμα με τις δόσεις του ΔΝΤ που δεν μπορούμε να τις πληρώσουμε. Ρε παιδί μου, δεν πρέπει να βγει, ξέρω εγώ, ο Άδωνις και να καλέσει τον κόσμο να πάρει τα λεφτά του από τις τράπεζες και να τα πει σαμπάνιες; Δεν φτάνουν μόνο οι διαρροές για τον έλεγχο κεφαλαίων από τις τράπεζες. Θέλει κάτι περισσότερο δυνατό, κλειστά ΑΤΜ, ελλείψεις σε χαρτιά υγείας, τέτοια πράγματα. Άντε και βγαίνει ο Μάιος… και τον Ιούνιο ποιος μας πιάνει!
Στη Δανία δεν έχουν πρωτοβουλία «Παιδεία 2015», γιατί θα έπρεπε…
Αξίζει να το δεις. Είναι μία μαρτυρία μίας δασκάλας από την Ελλάδα που το 2008 πήγε στη Δανία και είδε πως λειτουργούν εκεί τα σχολεία στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Αν και πέρασαν πολλά χρόνια από τότε η μαρτυρία της έχει αξία και με κάποιο τρόπο επανήλθε τις τελευταίες μέρες στον κόσμο του διαδικτύου.
Η μαρτυρία έχει λίγα λόγια και πολλές φωτογραφίες και το όλο πράγμα είναι εντυπωσιακά καλύτερο από την κατάσταση εδώ στην Ελλάδα, καθώς απ’ όλη τη διαδικασία απουσιάσει παντελώς το άγχος. Τάξεις που θυμίζουν παιδικά δωμάτια, σκηνικά από παραμύθια, πολλά παραμύθια που διαβάζουν τα παιδιά στους δασκάλους τους και οι δάσκαλοι στα παιδιά, πολλά διαλείμματα για τα παιδιά, όπως λένε οι δάσκαλοι τους, είναι μικρά οπότε και κουράζονται εύκολα και δεν μπορούν να συγκρατήσουν πολλά πράγματα μαζί, η βιβλιοθήκη είναι ένα βασικό μέρος για τη διδασκαλία. Και τα μαθήματα… σύμφωνα με τη μαρτυρία πράγματα, στα μαθηματικά, που εδώ διδάσκονται στην τρίτη τάξη εκεί είναι στην ύλη της έκτης.
Δεν λέω ότι μπορούμε να το… ξηλώσουμε από τη Δανία και να το φέρουμε εδώ, αλλά εδώ δεν μπορεί η συζήτηση να είναι στη φάση «περισσότερη προσπάθεια» και ιδιαίτερα από την Τετάρτη δημοτικού για να περάσουν τα παιδιά σε σχολεία για… άριστους. Το «Δανία του Νότου», που έλεγε ο ΓΑΠ και γελούσε ο κόσμος πριν αρχίσει να κλαίει, δεν παίζει, αλλά τη φάση παίζει εδώ στην Ελλάδα κι αν τώρα δεν μπορέσουν να αλλάξουν κάποια πράγματα, με ποια κυβέρνηση θα μπορέσουν να αλλάξουν;
Και άσε τις… αριστερές ιδεοληψίες. Μία… φωτισμένη ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έβαλε τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών στο γυμνάσιο και από τότε πέρασαν χρόνια. Δεν θα πρέπει να αξιολογηθεί αυτή η ιστορία; Πήγε καλά; Πέτυχε, απέτυχε, βγήκε κάτι ή παίζει μόνο η φάση της «περισσότερης προσπάθειας»; Επειδή η άλλη πλευρά, οι… Βερέμηδες, μας έχει πρήξει με το θέμα της αξιολόγησης, ας γίνει αξιολόγηση αυτής της επιλογής και αν βγει αρνητικά ας επιστρέψουν τα αρχαία με τη μετάφραση. Και αν δεν κάνει τέτοια πράγματα αυτή η κυβέρνηση ποιος θα τα κάνει;
Θέλει… σπρώξιμο η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας και το θέμα είναι ποιος θα το κάνει, καθώς τα συνδικαλιστικά όργανα ασχολούνται με τους συνδικαλισμούς τους, και κρίμα γιατί η ΟΛΜΕ με το Κέντρο Εκπαιδευτικών Μελετών και Τεκμηρίωσης είχε στο παρελθόν καταθέσει εξαιρετικές προτάσεις. Από την άλλη, πεσμένα τα πράγματα και στα πανεπιστήμια, όπου ελάχιστοι βγήκαν στην κόντρα με το… tea party. Δεν φτάνει να κάνουμε πλάκα με τις συγκεντρώσεις της «Παιδεία 2015», θέλει και μία άλλη πρόταση.
Vamos – Vamos Barcelona!
Έχουμε πλέον, για όλες τις μεγάλες πόλεις στην Ελλάδα και φυσικά για τη Θεσσαλονίκη, ένα εξαιρετικό παράδειγμα, προς μελέτη βασικά και όχι τόσο για να το μεταφέρουμε, για το πώς μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Τη «Συλλογική Βαρκελώνη»!. Αυτή η μεγάλη νίκη των κινημάτων και της Αριστεράς στην πρωτεύουσα της Καταλονίας δεν ήρθε με… μαγικά και κόλπα, με επιλεκτικούς συμβιβασμούς και κάποια προοδευτικά λόμπι, με φαντασμαγορικές καμπάνιες (πληρωμένες από ποιους) με σταρ που άφησαν στην επιτυχία τους κάπου αλλού για να γίνουν δήμαρχοι. Μπορεί να ακούγεται κάπως κοινότυπο αλλά εδώ, εκεί στη Βαρκελώνη, ενώθηκαν μικρά και μεγαλύτερα ρυάκια αντίστασης και αλληλεγγύης και αυτό κέρδισε.
Το θέμα είναι σπουδαίο, ας μην ξεχνάμε ότι η τελευταία εικόνα από το χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα ήταν αυτή το κοσμικού συνεδρίου στο Πόρτο Καρράς, όπου οι δήμαρχοι – εντάξει προφανώς όχι όλοι και όλες – αποφάσισαν να προστατεύσουν τα λεφτά τους(!) από την κακή κυβέρνηση που θέλει να τα πιει σαμπάνιες. Με την γκρίνια δεν αλλάζει τίποτα, με το να λέμε ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως είναι αλλά όπως θα θέλαμε να είναι δεν αλλάζει τίποτα και με τα καλαμπούρια περί αλλαγής του αέρα της πόλης φτάσαμε στο αίτημα του δημάρχου Θεσσαλονίκης να γίνει η επέμβαση των ΜΑΤ στην Ικτίνου.
Και μία θλιβερή είδηση για την πόλη: Αφού οι Αθηνέζοι δεν μπόρεσαν να βάλουν καρούλια στο Λευκό Πύργο και να μας το πάρουν, τον Οκτώβριο μας παίρνουν το Εργοστάσιο Σοκολάτας. Πρώτη φορά Αριστερά Τσάρλι μου…
Δύο Λύκοι