in

Ιδιωτικοποίηση και καύση, το μοντέλο που προωθεί ο Φο.Δ.Σ.Α Κεντρικής Μακεδονίας. Του Πέτρου Τσιβίδη

Ιδιωτικοποίηση και καύση, το μοντέλο που προωθεί ο Φο.Δ.Σ.Α Κεντρικής Μακεδονίας. Του Πέτρου Τσιβίδη

Ο Φορέας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟΔΣΑ) Κεντρ. Μακεδονίας προωθεί το μοντέλο της ιδιωτικοποίησης και της καύσης σαν λύση στη διαχείριση των απορριμμάτων στην περιοχή.
Συγκεκριμένα στη 2η Συνεδρίαση στις 10/7/17 το Δ.Σ. του ΦΟΔΣΑ αποφάσισε να υποβάλει πρόταση στην Ειδική Γραμματεία Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), για την υλοποίηση έργου ”Μονάδα Επεξεργασίας Αποβλήτων (ΜΕΑ) Δυτικού Τομέα της Περιφέρειας” μέσω ΣΔΙΤ, με συνολική δυναμικότητα επεξεργασίας 350.000 tn/έτος και παραγωγή εναλλακτικών καυσίμων SRF, RDF. Το κόστος του έργου υπολογίζεται στα 100 εκ. ευρώ.

Η απόφαση υπερψηφίστηκε από το σύνολο των παρόντων μελών του ΔΣ (μέλη του και οι Δήμαρχοι) της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

Τα ζητήματα που προκύπτουν από την πολιτική που εφαρμόζουν ΦΟΔΣΑ, Δήμαρχοι, Περιφέρεια, αλλά και η κυβέρνηση, είναι πολλά.

-Εγκατάλειψη της εναλλακτικής- αποκεντρωμένης διαχείρισης, των Τοπικών Σχεδίων των Δήμων και του Εθνικού Σχεδιασμού (πρόληψη- διαλογή στην πηγή με 5 κάδους– δημοτικά πράσινα σημεία – διαδημοτικά Κέντρα Διαλογής κλπ), η οποία και χρήματα εξοικονομεί – τα οποία μπορούν να επιστραφούν στους δημότες, και νέες θέσεις εργασίας δημιουργεί, αλλά και φιλική προς το περιβάλλον είναι.

-Ενισχύεται το συγκεντρωτικό μοντέλο με τις τεράστιες και ακριβές μονάδες επεξεργασίας και σταθμούς μεταφόρτωσης, το οποίο αυξάνει το κόστος διαχείρισης διασφαλίζοντας εγγυημένα κέρδη στους μεγαλοεργολάβους. Κόστος που θα επωμισθούν οι δημότες με αύξηση δημοτικών τελών. Ταυτόχρονα υποβαθμίζεται η ποιότητα και ποσότητα των ανακτούμενων υλικών.

-Υποθηκεύεται για πολλά χρόνια το καθεστώς διαχείρισης προς όφελος συγκεκριμένων συμφερόντων.

-Με αυτή την πολιτική των σύνολο των πηγών χρηματοδότησης   (1δισ ευρώ) θα κατευθυνθούν σε ιδιωτικά συμφέροντα, τα οποία με μικρό κόστος επένδυσης εξασφαλίζουν εγγυημένα κέρδη (ανταποδοτικά Δήμων & τέλος ανακύκλωσης, που πληρώνουμε όλοι), για 40-50 χρόνια.

-Τα αμφιβόλου ποιότητας δευτερογενή καύσιμα που θα παράγονται στις ΜΕΑ και η καύση τους που προωθείται σε εργοστάσια, θεωρείται επικίνδυνη για την δημόσια υγεία και το περιβάλλον.

-Διαδικασίες που γίνονται και αποφάσεις που παίρνονται ”εν κρυπτώ”, δίχως συζήτηση με την κοινωνία, δίχως ενημέρωση των παρατάξεων της περιφέρειας και των δημοτικών συμβουλίων.

Περιγράφοντας την εικόνα που διαμορφώνεται στον τομέα της διαχείρισης αποβλήτων μπορούμε να πούμε τα εξής:

Κυβέρνηση που εγκαταλείπει τον δικό της Εθνικό Σχεδιασμό Διαχείρισης με την αποδοχή ουσιαστικά ως τετελεσμένου την εμπλοκή σχεδόν αποκλειστικά ιδιωτών στην διαχείριση αποβλήτων. Περιφέρεια αδιάφορη για τις πραγματικές ανάγκες, προωθεί περιφερειακά σχέδια διαχείρισης φαραωνικά και συγκεντρωτικά, από τα οποία αποκλείονται οι τοπικές κοινωνίες,παρά τις αντιδράσεις περιφερειακών παρατάξεων της αντιπολίτευσης. ΦΟΔΣΑ που δεν θέλει να σχεδιάσει και να υλοποιήσει μια άλλη πολιτική και νιώθοντας ανεξέλεγκτος, δίνει τις υλοποιήσεις των έργων ασυζητητί στους Εθνικούς – και οχι μόνο – εργολάβους. Δήμαρχοι που απλά θέλουν να ξεφορτωθούν τα σκουπίδια από την πόρτα τους, αθετούν δικά τους σχέδια και υποχρεώσεις, υποβαθμίζουν τις κρίσιμες υπηρεσίες καθαριότητας, ξεχνώντας ότι τον τελικό (αυξημένο) λογαριασμό θα τον πληρώσει ο δημότης. Εργαζόμενοι στον χώρο, που θα έπρεπε να απαιτούν, σύγχρονες – ασφαλείς συνθήκες δουλειάς (μη ξεχνάμε του 2 πρόσφατους θανάτους εργαζομένων), εφαρμογή των Τοπικών Σχεδίων και της εναλλακτικής διαχείρισης απορριμμάτων, σύγχρονους Οργανισμούς Εσωτερικής Υπηρεσίες, προσλήψεις επιστημονικού προσωπικού.

 Αυτά για ένα ζήτημα που πολλοί απο μας το αντιμετωπίζουμε σαν δύσοσμο και αποφεύγουμε να ασχοληθούμε, μόνο που κάποιοι μη έχοντας τέτοιου είδους ”ευαισθησίες” κάνουν χρυσές δουλειές μ` αυτό.   

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Σε κίνδυνο δύο μεγάλα έργα στην Πιερία

Οι χαρούμενες διακοπές της καγκελαρίου. Του Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου