in

Η νίκη του δημοψηφίσματος για το νερό στο Βερολίνο ελπίδα για τον αγώνα στην Θεσσαλονίκη-Η εκδήλωση στο ΑΠΘ

Η νίκη του δημοψηφίσματος για το νερό στο Βερολίνο ελπίδα για τον αγώνα στην Θεσσαλονίκη-Η εκδήλωση στο ΑΠΘ

Η εκδήλωση: Σε μια κατάμεστη αίθουσα στο ΑΠΘ πολίτες της Θεσσαλονίκης και μέλη φορέων και συλλογικοτήτων απέδειξαν με την παρουσία τους ότι το κίνημα για το νερό θα είναι νικηφόρο στο επερχόμενο δημοψήφισμα για την ιδιωτικοποίηση του νερού στις 18 Μάη. Στην εκδήλωση που διοργάνωσαν από κοινού το ΑΠΘ και η καμπάνια Soste το νερό ο Βερολινέζος ακτιβιστής Klaus Kittsteiner από το κίνημα για το νερό στο Βερολίνο  μετέφερε την εμπειρία του από τον πολύχρονο αγώνα για την εκδίωξη των δύο μεγάλων πολυεθνικών που είχαν στα χέρια τους την διαχείριση του νερού του Βερολίνου. Ο Βερολινέζος ακτιβιστής ανέφερε τις μυστικές ρήτρες που προέβλεπε η συμφωνία παραχώρησης του 49,9% της δημοτικής εταιρείας ύδρευσης στους ιδιώτες, σύμφωνα με τις οποίες αυτές θα είχαν εγγυημένο κέρδος από την διαχείριση του νερού σε ποσοστό 8-10%. Το ποσοστό αυτο σε περίπτωση μείωσης της κατανάλωσης του νερού θα έπρεπε να καταβληθεί από την κυβέρνηση και τους πολίτες. Ο ίδιος εξέφρασε την αισιοδοξία του για το δημοψήφισμα που θα γίνει στην Θεσσαλονίκη καλώντας τους πολίτες να ενεργοποιηθούν με κάθε τρόπο.

Από την πλευρά του ο πρύτανης του πανεπιστημίου Γ. Μυλόπουλος τόνισε ότι η σημερινή εκδήλωση αποτελεί και την έναρξη μιας πιο εντατικής καμπάνιαςενημέρωσης των πολιτών και δήλωσε ότι ο χαρακτηρισμός του νερού ως δημοσίου αγαθού είναι αποδεκτός από όλους τους διεθνείς οργανισμούς. "Το νερό δεν μπορεί να πωληθεί, ούτε μπορεί να μεταφερθεί ένα μονoπώλιο σε ιδιώτες" σημείωσε ενώ παράλληλα επεσήμανε την ανάγκη συμμετοχής των φοιτητών ως εθελοντών στην διαδικασία διεξαγωγής του δημοψηφίσματος. Ο Γ. Κρεστενίτης, καθηγητής του Πολυτεχνείου και μέλος της καμπάνιας δήλωσε ότι ενώ σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες παρατηρούμε μια τάση επανάκτησης του νερού υπό δημόσιο έλεγχο στην Ελλάδα η κυβέρνηση προχωρά στην ιδιωτικοποίηση του. Το γιατί συνέβη αυτό στην Ευρώπη είναι και η απόδειξη γιατί το νερό δεν πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί. Οι συνέπειες της ιδιωτικοποίησης, είναι όπως ανέφερε, επικαλούμενος την διεθνή εμπειρία, η αύξηση των τιμολογίων, η υποβάθμιση της ποιότητας του νερού ενώ οι υποσχέσεις για νέες θέσεις εργασίας αποδεικνυόνται ένα τεράστιο ψέμα. Μετά τις ομιλίες ακολούθησε η προβολή του ντοκιμαντέρ της Νέλλης Ψαρού, "Σταγώνες".

Νωρίτερα μήνυμα αντίστασης και ενεργοποίησης των πολιτών για το δημοψήφισμα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού στην Θεσσαλονίκη έστειλε σήμερα ο Βερολινέζος ακτιβιστής Klaus Kittsteiner στην σημερινή συνέντευξη τύπου που παραχώρησε η καμπάνια “Soste το νερό” με αφορμή την απογευματινή εκδήλωση στην αίθουσα τελετών του ΑΠΘ για την ιδιωτικοποίηση του νερού.

Ο ακτιβιστής διηγήθηκε τις περιπέτειες του νερού στο Βερολίνου αλλά και σε άλλες χώρες όπως την Βολιβία, την Καλιφόρνια και το Λονδίνο όπου οι πολίτες κατάφεραν να επανακτήσουν μετά από αγώνες και αντίστοιχες καμπάνιες όπως αυτή του Soste το νερό την δημόσια διαχείριση της ύδρευσης.

O Klaus Kittsteiner δήλωσε ότι ο αγώνας ενάντια στην πώληση της ΕΥΑΘ έχει γίνει πολύ γνωστή στο Βερολίνο από μία ομάδα Γερμανών που επισκέφτηκε τον Αύγουστο την πόλη μας και επέστρεψε διαδίδοντας το ψήφισμα στήριξης στον αγώνα των πολιτών της Θεσσαλονίκης.

Η διαφορά της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης του νερού στο Βερολίνο με αυτή που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Θεσσαλονίκη έγκειται στο γεγονός ότι η ιδιωτικοποίηση στο Βερολίνο έγινε τυπικά κατά το ήμιση δηλαδή οι ιδιώτες μέτοχοι της δημοτικής εταιρείας ύδρευσης αγόρασαν το 49,9% της εταιρείας.

Στην πραγματικότητα όμως ,όπως αποκαλύφθηκε στη συνέχεια, στην σύμβαση μεταξύ των εταιρειών και της κυβέρνησης του κρατιδίου η μειοψηφία των ιδιωτών μετόχων είχε κατά το 100% δικαίωμα management της εταιρείας.

Να σημειωθεί ότι όπως συμβαίνει και τώρα με την κρίση το βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης για την εξαγορά μετοχών της δημοτικής εταιρείας ύδρευσης από ιδιώτες ήταν η αποπληρωμή του χρέους του Βερολίνου. Ακόμη, όπως συνηθίζεται σε αυτές τις ιστορίες οι ιδιώτες προσπάθησαν μέσω της εισόδου τους στην δημοτική εταιρεία ύδρευσης να εξοικονομήσουν κέρδη για τους μετόχους τους ενώ παράλληλα πολύ σύντομα τα τιμολόγια αυξήθηκαν ραγδαία και η εταιρεία προχώρησε σε απολύσεις εργαζομένων.

Μάλιστα επειδή οι απολύσεις αφορούσαν εξειδικευμένο προσωπικό η εταιρεία αναγκάστηκε να προσλάβει προσωπικό που βρίσκονταν κοντά στα συμφέροντα της εταιρείας με πολύ μεγαλύτερο κόστος από αυτό που δινόταν για τα μισθολόγια των μέχρι τότε εργαζομένων.

Έτσι αρκετά γρήγορα, στην αρχή από λίγους πολίτες που στην συνέχεια έγιναν πολλοί, δημιουργήθηκε το 2005 η πλατφόρμα “Στρογγυλό τραπέζι για το νερό- Το νερό στα χέρια των πολιτών” (ένα συντονιστικό δηλαδή όπου τα μέλη και οι συλλογικότητες είχαν ισότιμη θέση στις αποφάσεις) και η οποία ξεκίνησε την ενημέρωση του κόσμου σχετικά με τα μυστικά αυτά συμβόλαια τα οποία δεν γνώριζε κανένας αλλά και τις αρνητικές συνέπειες της ιδιωτικοποίησης.

Σύμφωνα με τον Klaus Kittsteiner, η διαδικασία αυτή δεν ήταν εύκολη γιατί ήταν πολύ δύσκολο να πετύχουν μέσω της δικαστικής οδού την διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Το δημοψήφισμα έγινε σε 3 στάδια με την συλλογή υπογραφών οι οποίες αρχικά ανήλθαν στις 20.000 και στη συνέχεια ο αριθμός εκτινάχθηκε στις 200.000. Η επιτυχία αυτή έπεισε τελικά την Γερουσία για την διαξαγωγή της ψηφοφορίας στο Δημαρχείο της πόλης. Στην ψηφοφορία το 89% ψήφισε υπέρ της αποκάλυψης των μυστικών συμβάσεων μεταξύ εταιρείων και κυβέρνησης αλλά και την  εκδίωξη των δύο εταιρειών.  Η μία από τις δύο εταιρείες η RWE ξεκίνησε τότε τις διαπραγματεύσεις με τη κυβέρνηση του Βερολίνου ζητώντας πισω τα χρήματα που επένδυσε. Η αλήθεια είναι ότι δεν έφυγε παραπονεμένη καθώς ενώ είχε επενδύσει 850 εκατ. Ευρώ κατάφερε να αποκτήσει φεύγοντας το ποσό του 1,3 δισ.

Η δεύτερη εταιρεία η Veolia στα χέρια της οποίας βρισκόταν επίσης η διαχείριση της ύδρευσης αρνούταν για αρκετό καιρό να απομακρυνθεί με αποτέλεσμα οι πολίτες να προβούν σε δεύτερη καμπάνια με τίτλο “Adieu Veiola” που πέτυχε την εκδίωξή της, η οποία όμως κόστισε στους πολίτες 1,4 δισ. ευρώ εν είδει αποζημίωσης. Να σημειωθεί ακόμη, ότι το χρέος του Βερολίνου από περίπου 1 δισ. εκτινάχθηκε κατά το διάστημα που η ύδρευση βρισκόταν στα χέρια ιδιωτών σε 67 δισ. Τελικά η τοπική κυβέρνηση του Βερολίνου ανακοίνωσε την αποχώρηση της εταιρίας από την Εταιρία Ύδρευσης του Βερολίνου και τελικά την πλήρη επαναδημοτικοποίησή της.

Αξίζει τέλος να αναφέρουμε ότι αντίστοιχες ρήτρες με αυτές που υπήρχαν στα μυστικά συμβόλαια που υπέγραψε η κυβέρνηση του Βερολίνου, υπάρχουν, σύμφωνα με πληροφορίες και στην σύμβαση με την ΕΥΑΘ με αποζημιώσεις μαμούθ σε περίπτωση επανακρατικοποίησης. Με αυτή την ιστορία ο Βερολινέζος ακτιβιστής ξεκαθάρισε ότι η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ πρέπει να αποφευχθεί με κάθε τρόπο τώρα και να μην αναγκαστούν οι πολίτες να πληρώσουν αντίστοιχες αποζημιώσεις σε περίπτωση επανακρατικοποίησης της εταιρείας ύδρευσης.

Τέλος να υπενθυμίσουμε ότι χθες στα πλαίσια των δράσεων του Soste το νερό, αναρτήθηκε το πρώτο γιγαντοπανό για το Δημοψήφισμα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού, στο δημαρχείο της Θεσσαλονίκης.

To link για το live streaming της κοινής εκδήλωσης ΑΠΘ και Soste το νερό: http://auth.gr/video/17013

Σταυρούλα Πουλημένη

Δείτε Επίσης: Στα λόγια οι Δήμαρχοι, στις πράξεις οι πολίτες για το δημοψήφισμα για την ΕΥΑΘ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Οι νέες ταινίες της εβδομάδας

2η Γιορτή σποράς και δημιουργίας στο Καρατάσιου