in

Για τα Πειραματικά Σχολεία. Του Γιάννη Τσολακίδη

Για τα Πειραματικά Σχολεία. Του Γιάννη Τσολακίδη

Να σας πω εξ αρχής ότι είμαι απόφοιτος (κι εγώ… όπως χιλιάδες άλλοι συμπολίτες μου αλλά δεν το κάναμε και  «βουλευτικό»  καμάρι  μας) του (εξατάξιου ως Γυμνάσιου τότε) Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Της Αγ. Σοφίας, του Δελμούζου, ναι… εκείνο το παλιό). Η δική μου τάξη ήταν προϊόν διπλής επιλογής: Εξετάσεις στα κατά τόπους και συνοικίες δημόσια γυμνάσιά μας και μετά, με αίτησή μας, η επιλογή των τριάντα (30) πρώτων υψηλότερων βαθμών (Μπήκαμε τότε με βαθμούς εισαγωγής 19 και ¾ ο πρώτος ως 18 ο τριακοστός!!!).

Έχω διαφωνήσει και στο παρελθόν με πολλούς αγαπημένους μου συμμαθητές και άλλους συζητητές για το θεσμό των Πειραματικών ως σχολείων «Αριστούχων» και όχι ως απλών Προτύπων σχολείων γιατί υπάρχει μια Τεράστια Θεμελιώδης Διαφορά που είναι οι Εξετάσεις.

Είμαι, ιδεολογικά και ηθικά Κατά  των εξετάσεων  (παρόλο που στους « ικανότερους τριάντα»  της ηλικίας μου ανήκα κατά το σύστημα), σε ό,τι αφορά τα δημόσια πειραματικά σχολειά μας. Γιατί είμαι αντίθετος στην επιλογή εγκεφάλων,  στην αντίληψη περί διανοητικής ανωτερότητας και «καθαρότητας» κάποιων ολίγων «Εκλεκτών» (που εμπεριέχει κατά κανόνα- έστω και ασυνείδητα-  τη ναζιστική ιδεοληψία και περί φυλετικής και οικονομικής υπεροχής  του τύπου «τι γυρεύει εμένα το λαμπρό μου τέκνο μαζί μ’ αυτούς τους βρωμιάρηδες γύφτους κι Αλβανούς» !!!!), είμαι αντίθετος στη διαλογή σε ανθρώπινο πεδίο «σπουδαίων μυαλών» από τα «μέτρια- άχρηστα», εν ολίγοις  διαφωνώ απόλυτα με την Πλατωνική Πολιτεία ιδίως στα διαστρεβλωμένα κακέκτυπά της, στην κοινωνία του «Θαυμαστός καινούργιος κόσμος» του Α. Χάξλεϊ και φυσικά αντίθετος με τους σημερινούς θιασώτες τέτοιων διαχωρισμών.

Γιατί επίσης η επιλογή κάποιων ως «ανώτερων» και «ικανότερων» στην τρυφερή κι ανέτοιμη ηλικία των 12 ή 15 ετών καλλιεργεί τον μορφωτικό και διανοητικό  ρατσισμό από τη μια και αρρωσταίνει βαθύτατα αυτά τα ίδια τα παιδιά στον σκληρό ανταγωνισμό και τη συνεχή ανάγκη – και πίεση από το περιβάλλον και την κοινωνία- να αποδεικνύουν ότι είναι «Οι Εκλεκτοί» οι Αριστούχοι.

Γιατί τα πειραματικά είναι  πρότυπα σχολεία λόγω της υψηλής επιστημονικής κατάρτισης και ανθρωπιστικής ηθικής των εκπαιδευτικών τους καθώς και των πρωτοπόρων πειραματικών μεθόδων διδασκαλίας  στο μέσο όρο των μαθητών, στο Τυχαίο Δείγμα της κοινωνίας και όχι επειδή «δουλεύουν» με τα …καλύτερα μυαλά!

Όλα τα άλλα είναι συμφέροντα  για προνόμια και  γονεϊκές επιβλαβείς ιδεοληψίες.

Για όλους αυτούς τους λόγους εύχομαι στον κ. Μπαλτά καλή δύναμη  στο σπουδαίο έργο  του! Γιατί μια ουσιαστικά αριστερή πολιτική στην Παιδεία οφείλει πράγματι να ενώνει «τα πίσω με τα μπροστινά θρανία»!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Το παράδειγμα που δαγκώνει. Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Η ρομαντική κομεντί «Για Πάντα…» στο Θέατρο Αυλαία