Τα ελληνικά πανεπιστήμια ανήκουν στους Ελληνες πολίτες, οι οποίοι τα έχουν πληρώσει ακριβά (και δεν απολαμβάνουν την ανταποδοτικότητα που θα έπρεπε, με ευθύνη των κυβερνώντων καθώς τα παιδιά τους πληρώνουν για μετακινήσεις, διαμονή, φαγητό, βιβλία, σημειώσεις και υλικοτεχνική υποδομή). Οι πρυτανικές αρχές τα διαχειρίζονται για λογαριασμό τους (οι οποίοι εκλέχθηκαν με ένα νέο αντιδραστικό και αντισυνταγματικό νόμο που πετά εκτός εκλογικού σώματος τη μεγάλη πλειοψηφία που αποτελεί τη πανεπιστημιακή κοινότητα δηλαδή τους φοιτητές και τους εργαζόμενους αλλά και τους συνυποψήφιους που δεν τέθηκαν καν στη ψηφοφορία με απόφαση του διορισμένου -εν μέρει- Συμβουλίου Ιδρύματος) με την υποχρέωση να προστατεύουν το δημόσιο συμφέρον (την πρόοδο της επιστήμης προς όφελος του ελληνικού λαού και όχι με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια). Οι συμμορίες και τα γκρουπούσκουλα, που έκαναν ό,τι ήθελαν λόγω της συναλλαγής τους με κόμματα και φαύλους πανεπιστημιακούς,(οι δύο φοιτητικές παρατάξεις που πρόσκεινται στα κόμματα της συγκυβέρνησης και έδιναν πρόσβαση σε μεταπτυχιακά αν είχες μπάρμπα στη Κορώνη και μεγάλη παρέα ψηφοφόρων) δεν έχουν θέση στον χώρο του πανεπιστημίου. Επιτέλους, έχουμε πρυτάνεις ( φοιτήτριες και φοιτητές) με τσαγανό και απόλυτο σεβασμό στον θεσμό που εκπροσωπούν και τον νόμο (που είναι το δίκιο του εργάτη, του άνεργου, του απεργού και του μετανάστη). Μακάρι να είχαμε και πολιτικούς (στη κυβέρνηση) με το ίδιο σθένος.
* Μια παραλλαγή από το κύριο άρθρο της Καθημερινής με προσθαφαιρέσεις του alterthess.gr