Μπορεί μία γενική απεργία, καλή ώρα αυτή στις 27 Νοεμβρίου, να μετατραπεί σε μία κινητοποίηση του Κόσμου της Εργασίας με κεντρικό, ουσιαστικά μόνο, αίτημα την προκήρυξη εκλογών; Με άλλα λόγια, μπορεί η γενική απεργία στις 27 Νοεμβρίου να μετατραπεί σε πολιτική απεργία και ο Κόσμος της Εργασίας να κατέβει στο δρόμο ζητώντας να πέσει αυτή η ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς; Δύσκολο, σκέψου ότι δεν έγινε ούτε με το ασφαλιστικό του Γιαννίτση, ούτε στις 5 Μάη του 2010, ούτε γίνεται τώρα στην Ιταλία που την Παρασκευή έγινε της μουρλής, αλλά ας το συζητήσουμε, έχουμε μπροστά μας λίγες μέρες.
Σε αυτή την ιστορία σημασία έχει τι φοβάται η άλλη πλευρά και τα μηνύματα που έρχονται από παντού λένε ότι η άλλη πλευρά φοβάται, τρέμει, τις εκλογές. Δεν λέω, καλές οι κινητοποιήσεις γενικού περιεχομένου, αλλά μην μου πεις ότι στην άλλη πλευρά υπήρξε κανένας που έχασε τον ύπνο του βλέποντας την πλατεία Συντάγματος γεμάτη από κόσμο στο πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στις αρχές Νοέμβρη. Θα πρέπει, λοιπόν, να δουλέψουμε πάνω σε αυτά που φοβούνται, θα πρέπει να τους τρομοκρατήσουμε και το αίτημα για εκλογές από τα κάτω, γιατί τον ΣΥΡΙΖΑ τον αφήνουν να χτυπιέται για εκλογές από το Νοέμβριο του 2012, τους τρομοκρατεί.
Και στην τελική, σήμερα τα αιτήματα για αλλαγή πολιτικής, για να σταματήσει η λιτότητα, για να μην υπάρξουν νέα μέτρα, για να μην μειωθούν – κι άλλο – οι συντάξεις και οι μισθοί, δεν είναι μόνο αποσπασματικά, είναι ότι να ναι, γιατί θα πρέπει να ζεις σε ένα πολύ μακρινό σύμπαν για να πιστεύεις πως αυτή η ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς – ή έστω μία παραλλαγή της με… επανεκκίνηση από μηδενική βάση – θα αλλάξει πολιτική, θα σταματήσει τη λιτότητα, δεν θα πάρει νέα μέτρα, δεν θα μειώσει, κι άλλο, τους μισθούς και τις συνάξεις. Εκλογές!
Ο alterthess ιανός